HUMANIZM

\"Dziwna wiara! Dziecię już na świat występując
A leżąc na niemiękkim słomianym posłaniu
Płaczem rzewnym rozgłasza po onym mieszkaniu,
A święta Rodzicielka z płodu wynikłego
Nie czuła w członkach swoich wzruszenia żadnego,
Nie inaczej, jak słońce szybę kryształową
Przenikając oświeca szerokość domową,
W cale kryształ, choć przez nię promień bije, stoi,
Niepogód ani zimy namniej sie nie boi.
Tedy Panna w pieluszki Dziecię uwinęła,
A we żłobie, ach, miasto kolebki, włożyła.
Tam go bydlęta ciche parą ogrzewały,
Pana swego i Boga (dziwna rzecz!) poznały.
Zaraz wół na kolana upadł uniżony,
Toż uczynił i osieł klęcząc z d<rugi>ej strony
Głowy swe poniżywszy: O szczęśliwi oba!\"

Grzegorz Czaradzki,
Rytmy o porodzeniu przenaczystszym Bogarodzice PAnny Maryjej, w. 212-227

seria HUMANIZM POLSKI - INEDITA
wyd. i oprac. R. Mazurkiewicz, E. Buszewicz,
Warszawa: Neriton, 2009

http://humanizm.org.pl/projekt/edycje/6 ... zeniu.html